● قندها) مواد غذایی شیرین(:
مصرف قند زیاد سبب ایجاد تنش در فرد می شود. برای مثال، نیم ساعت پس از خوردن ماده ای قندی ، گلوکز خون کودک بسرعت بالا می‌رود.  اگرچه ماهیچه‌ها و دیگر بافتهای چربی آن را برای استفاده های بعدی ذخیره می‌کنند، بافت مغز نمی‌تواند این کار را انجام دهد.  سه ساعت پس از خوردن مواد قندی، گلوکز خون پایین می آید و کاهش قند خون موجب آزاد شدن هورمونهای تنشزا می‌شود.
کودکانی که به اختلال کم توجهی (ADD) و اختلال بیش فعالی (ADHD) دچارند کمتر قادرند با تأثیرات غذای شیرین مقابله کنند، بنابر این فعالیت بدنی آنها افزایش می‌یابد که این فعالیت بر اثر پایین آمدن گلوکز خون است. حتی بزرگسالان دچار (ADD) و (ADHD) که در سوخت و ساز گلوکز مشکل دارند بخشهایی از مغزشان که توجه رفتار و اعمال درونی آنها را تنظیم می‌کند تحت تأثیر مواد قندی قرار می‌گیرد.
● قندهای مصنوعی:
متأسفانه، قندهای مصنوعی نیز مشکلات دیگری به همراه دارند.  مثلا «آسپارتام» در دستگاه عصبی مرکزی تأثیر می گذارد و موجب اختلالاتی مانند حمله می‌شود.  فنیل آلانین موجود در آسپارتام براحتی از سد مغزی- خونی عبور می کند و توازن پیامهای عصبی را به هم می‌زند که نتیجه آن کم توجهی و بیش فعالی و حتی گاهی حمله می‌شود.

«آسه سولفام کا» نیز موجب آزاد شدن انسولین می‌شود ( همان کاری که غذایی شیرین می‌کند ) و آزاد شدن انسولین موجب کاهش قند خون و مشکلات متعاقب می شود.

● حساسیتهای غذایی:
علایم  حساسیت فقط خارش و عطسه و دیگر علایم مشهود نیست.  حساسیتهای غذایی مخفی موجب دامنه وسیعی از مشکلات فیزیکی و روحی می شود.  موادی مانند آفت کش ها و حشره کش ها و دیگر آلاینده‌های محیطی و مصرف آنتی‌بیوتیک و برنامه غذایی نامناسب همگی در به وجود آمدن حساسیت نقش مؤثری دارد.
کاکائو، ذرت، تخم مرغ، شیرهای پاستوریزه، پرتقال، گندم، از غذاهای شایعی است که با اختلال بیش فعالی و حساسیت در کودکان مرتبط است. در فرایند پاسخی حساسیتی ، هیستامین در مغز آزاد می‌شود، همچنان که در دیگر اعضای بدن نیز این گونه است. یکی از تأثیرات هیستامین افزایش خونابه در اطراف بافتهای مغز است.  مغز از آب اشباع می شود و در نتیجه میزان توجه و عملکرد حافظه کاهش می‌یابد.
● توصیه:
برنامه غذایی مناسب و متوازن موجب می‌شود که میزان یادگیری در فرزندتان افزایش یابد.