چاقي يكي از بيماريهاي عمده غيرواگير است كه شيوع آن به ميزان هشداردهندهاي رو به افزايش ميباشد. از جمله عوارض چاقي ميتوان به ديابت نوع 2، بيماريهاي قلبي ـ عروقي، بيماريهاي مرتبط با كيسه صفرا، برخي از انواع سرطانها، بيماريهاي مفصلي و ناهنجاريهاي رواني و اجتماعي اشاره كرد. مقايسه نتايج حاصل از مرحله اول مطالعه قند و ليپيد تهران با مرحله دوم اين مطالعه نتايج تكاندهندهاي را در منطقه 13 تهران نشان ميدهد كه در ذيل به آن اشاره ميشود. آيا تعداد افراد مبتلا به چاقي از سال 1378 تا كنون بيشتر شده است يا كمتر؟ تعداد زنان چاق در سال 1378، 44 درصد بود (يعني از هر 100 نفر 44 نفر چاق بودهاند) كه در سال 1381، اين رقم به 50 درصد رسيد. 27 درصد از مردان در سال 1378 و 30 درصد از مردان در سال 1381 چاق بودند. همان طور كه مشخص است تعداد افراد چاق تنها پس از گذشت سه سال در اين جامعه زيادتر شده است. همچنين تعداد افرادي كه چربي در ناحيه شكم آنها جمع شده است نيز رو به افزايش ميباشد. لازم است بدانيم تجمع چربي در ناحيه شكم نيز با افزايش خطر ابتلا به بسياري از انواع بيماريهاي غيرواگير مانند افزايش چربيهاي خون، پرفشاري خون و سكته قلبي همراه است. جدول زير درصد افراد چاق در ناحيه شكم را در بين مردان و زنان در سالهاي 1378 و 1381 نشان ميدهد.
درصد زنان با چاقي شكمي* |
درصد مردان با چاقيشكمي * |
سال 1381 |
سال 1378 |
سال 1381 |
سال 1378 |
50 |
41 |
31 |
24 |
* تعداد افراد در صد نفر
- چگونه ميتوانيم از ابتلاء به چاقي و چاقي شكمي پيشگيري نمائيم؟
تحقيقات نشان دادهاند كه توجه به الگوي صحيح تغذيه اي و داشتن فعاليت بدني منظم و دايمي ميتواند در كم شدن ميزان ابتلاء به چاقي و چاقي شكمي نقش داشته باشد.